సపూర్ణ పౌర్ణమి రేయి

సపూర్ణ పౌర్ణమి రేయి

నిరూపమైన చిరుగాలుల్లో
వెండివెన్నెల పుష్పవిహారం
అలల గలగలలు లేని సరస్సుల్లో
ముగ్ధమనోహర చంద్రబింబం

మనసానందించిన వేళ
మృదు మనోవీణ పలికే మధుర సంగీతం
అటువంటిదే అనాలికదా
సంధ్యా దాటిన తర్వాత ఈ వాతావరణం

ఈ సమయంలో తారాతీర ప్రయాణం
మనసైన కవికి ఎంతో ఆత్రం
ఆ కవికి మైకంలో పదునాల్గు భువనాల
సత్సందర్శనా సవిధం

ఈ వేళలో సందర్భానుసార నిశ్శబ్ధమే
మధురమైన అన్నమయ్య సంకీర్తనం
వెన్నెల కిరణాల నీడలో మనసు పాడే
ప్రకృతీ వర్ణన సహిత గానామృతం

నింగిలోకి తొంగిచూస్తే కానవస్తుంది
ఊహించని ఊహల మరో ప్రపంచం
దానిని కాంచే నయనాలలోనే
బంధించబడేనా సంపూర్ణ జగద్గోళం

ఆ వెన్నెల గాలులు సోకి
మది చేసెను భరతనాట్యం
ఆ నక్షత్రపు నల్లని నింగిని చూసి
పాడెను ఆపాత మధురగీతం

అమ్మ ఒడిలోనే ఉయ్యాలలా
నెలవంక నీడలో కవి హృదయం
ఆ ఒడిలో వినిపించే జోలపాటలా
వెన్నెల పందిరిలో కవితాసాహిత్యం

మబ్బుల తలగడా వేసుకుని
ఆకాశం చూస్తూ తలవాల్చిన సమయం
వెండి గిన్నెలో చందమామను చూసిన
చిన్ని కృష్ణుని బోసినవ్వులే అందుకు అన్వయం